Friday, April 25, 2008

Τηλεγράφημα

Το υπηρεσιακό είναι πολύ σύντομο STOP ο εγκλεισμός μου συνεχίζεται STOP σήμερα ο Χριστός σταυρώθηκε και η ελληνική σημαία κυματίζει μεσίστια στο στρατόπεδο λόγω πένθους STOP οι κόκκινες παπαρούνες απέναντι στη σκοπιά ανθίσανε μέσα στα αγκαθωτά συρματοπλέγματα STOP ο Ηλίας διαβάζει τον Ιμπεριαλισμό του David Harvey στο στρατόπεδο και το πρωί γράφει χειρόγραφες αφιερώσεις στα βιβλία του αγιορείτη γέροντα Παϊσιου που θα μοιραστούν στους φαντάρους STOP στο στρατόπεδο αναγνώστηκε διαταγή του υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Μεϊμαράκη ενάντια στην δικτατορία της 21ης Απριλίου STOP το ΓΕΣ μας εύχεται καλό πάσχα και μας στέλνει ένα αρνί για 30 φαντάρους STOP υπηρετούμε την πατρίδα ως πιστοί και φιλότιμοι στρατιώτες STOP επιδόσατε... Καλός στρατιώτης Σβέικ

6 comments:

Anonymous said...

Edo pou eimai den exei ellinika. Sorry gia ta greeklish.
Ithela mono na po oti o Paisios einai apo tous agapimenous pateres tis Lianas Kanelli. Erotisi: Mipos perimenete tin Papariga gia to Pasxa?

Nikos

Anonymous said...

Ακούστε σκηνικό να πεθάνετε από τα γέλια. Την κυριακή όλα τα στρατόπεδα στολιστήκαν και βάλαν τα καλά τους για να γιορτάσουνε τον κανιούγιο Πάσχα. Εδώ Θεσσαλονίκη το Νταλίπη είχε την τιμητική του, καθώς σ αυτό κάθε χρόνο γιορτάζουν τον καινούργιο Πάσχα οι ανώτεροι αξιωματικοί της Πόλης. Εκτός λοιπόν από πολλούς αστεράτους ένστολους μας επισκέφθηκαν και διάφοροι επίσημοι της πόλης. Είδα από κοντά τον κοντοπούτανο τον Άνθιμο, ο οποίος όπως βάδιζε πάνω στο γρασίδι με το ραβδί στο χέρι έμοιαζε με το Σάρουμαν. Τέσπα, ήταν επίσης ο Ορφανός, ένας υφυπουργός (υπ)ανάπτυξης που τον έβλεπα πρώτη φορά κι ο βουλευτής Γκιουλέκας. Ο ψωμιάδης δεν ξέρω αν ήρθς γιατι έφυγα νωρίς από το γλέντι να πάω γι σκοπιά. Αυτή λοιπόν η μέγιστη προσωπικότητα που λέγεται Γκιουλέκας μιας και είδε πολλούς φαντάρους πολλά εθικά και θρησκευτικά σύμβολα του ρθε η φαεινή ιδέα να κάνει εθνική κατήχηση στο σπλάχνο του. Παίρνει λοιπόν το 12χρονο γιο του πλησιάζει το τραπέζι μας και εξηγεί στο γιο του τα σήματα που έχουμε ραμμένα στις στολές εξόδου μας (εκείνη τη μέρα ήμασταν επίσημα ντυμένοι). Του λέει λοιπόν: "στο ένα μπράτσο αγόρι μου είναι η ελληνική σημαία. Αυτό είναι το καλύτερο πράγμα να το τιμάς και να το σέβεσαι. Στο άλλο αγόρι μου είναι το οπλόσημο, ανάλογα τι όπλο είσαι έχεις το ανάλογο σήμα. Να, βλέπεις αυτος ο φαντάρος είναι του πεζικού. Έχει δύο ντουφέκια..." και πριν προλάβει ναολοκληρώσει τη μαλακία του ο πιτσιρίκος λέει το εξής: "Ναι αλλά εγώ δεν θα πάω φαντάρος, δε μου αρέσει"

Svejk said...

Α να χαθεί το καραβανόσπερμα, με συγχωρείτε που μιλάω έτσι μέρες που είναι, αλλά αγανάκτησα! Από τα 18 του θα πάει και θα πει και ένα (στρατοκαβλιάρικο) τραγούδι!

Svejk said...

Ο Γκιουλέκας είναι άλλη μια προσφορά της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης Βορείου Ελλάδος στον ελληνισμό και την ανθρωπότητα, μαζί με τον λήσταρχο Παπαγεωργόπουλο, τον ζορό Ψωμιάδη, τον αποτυχημένο αυτόχειρα Ζαχόπουλο, τον Κλαδά, τον Κιλτίδη, τον Άνθιμο, και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Να τον χαίρεται τον γιόκα του!
Ο (εθνικώς αγανακτισμένος, πλην ακόμη) καλός στρατιώτης Σβέικ

Anonymous said...

ΣΒΕΙΚ,πες μας εαν αξιζει τον κοπο να καταθεσουν τα χαρτια τους για ΕΠΟΠ στο στρατο ξηρας τα παιδια....Τελος Μαιου βγαινει η προκηρυξη.Αξιζει λες τον κοπο να πανε τα παιδια να γινουν μονιμοι η οχι?Ρωταω απο περιεργεια,δεν ειμαι στρατηγος η ιντερνετικος στρατονομος.Ευχαριστω.

Svejk said...

Φίλε μου, στα σύντομα, με την καμία...
Στα θετικά της ιστορίας καταγράφεται μόνο η επαγγελματική αποκατάσταση, κλπ. Αν έχεις έστω και μια οποιαδήποτε υποψία ότι μπορείς να τα καταφέρεις εκεί έξω επαγγελματικά, μην μπαίνεις στη διαδικασία του στρατού. Είναι διαστροφή, και θα στο πει ο οποιοσδήποτε είναι μέσα. Στολή και στρατιωτική πειθαρχία μια ζωή, είναι το χειρότερο που μπορώ να σου ευχηθώ.
Το ίδιο λέω και στα παιδιά που κάνουν τα χαρτιά τους για ΥΕΑ: το βασικότερο επιχείρημα είναι ότι θα φορτωθείς στην οικογένειά σου για έναν χρόνο οικονομικά και θα βγάλεις λεφτά, και μετά από πέντε μήνες θα είσαι αρντάν.
Καταρχήν δεν είναι έτσι απλά. Έχω γνωρίσει ΥΕΑ που όταν έγιναν ΔΕΑ τους έστειλαν σε φυλάκια απομονωμένα από τον κόσμο, που σκυλομετάνιωσαν το σπίτι που νοίκιασαν γιατί δεν το έβλεπαν ποτέ και κάθε μέρα ήταν γι' αυτούς μαρτύριο.
Ξέρω ότι παίζει οικονομική αφραγκία έξω. Αλλά σε κάθε περίπτωση, ας ζητήσει κανείς από γονείς κατανόηση, ας κάνει υπομονή και αντί για 17 μήνες, σε 12 μήνες θα είναι έξω και θα πιάσει δουλειά.
Πληροφοριακά, πάρα πολλοί ΕΠΟΠ δεν ανανεώνουν τη σύμβαση και μετά τα πέντε χρόνια φεύγουν από το στρατό. Αυτό που σου λένε δηλ. είναι, μην κάνεις το στρατό μόνιμο επάγγελμα. Ξεκάθαρο μήνυμα...